acaba diyorum

Müdürüm dedim. Çalabilir miyim bir yaprak?


Oradaki en küçük olan saksıyı al işte dedi. Hatta bu saksıları senin oraya mı taşısak dedi. Yok dedim. Dışarıdan bakınca güzel görünüyor camda. Kalsın burada.

Pencere kenarında iki saksı görmek yetiyor benim işimden gücümden memnun olmama, hayatımdan memnun olmama, memnundan öte gelecek günleri düşününce mutlu mesut hayaller kurmama… Eğer değiştirilmesi gereken bir anlayış varsa, devlet dairelerinin pencerelerine çiçek saksıları koyarak başlanabilir işe. Çiçek sulayarak gelişmez mi beyinler? Memuriyet griliğini bir dal çiçek yeşiliyle değiştirince gülümsemez mi insan?